Informacje dla podróżujących - Polska w Tunezji - Portal Gov.pl (2023)

W związku z utrzymującym się wysokim zagrożeniem epidemiologicznym Ministerstwo Spraw Zagranicznych odradza podróże do Tunezji. Naszym obywatelom zalecamy pozostawanie na swoim terytorium, unikanie często odwiedzanych miejsc (miejsca kultu religijnego, centra miast, bazary) i bezwzględne stosowanie się do poleceń służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo (policja, gwardia narodowa). Zdecydowanie odradzamy udział w publicznych demonstracjach i zgromadzeniach. Wczasowiczów zapraszamy do hoteli i kurortów.

W ramach zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa Covid-19 rząd Tunezji na bieżąco dostosowuje warunki wjazdu podróżnych na terytorium RT do sytuacji epidemiologicznej. Ogłoszenie instalacyjne z informacją o zagrożeniu koronawirusem oraz przepisach obowiązujących w Tunezji można znaleźć tutajTutaj.

Prosimy o zarejestrowanie przejazdu w systemieUlisses.

Z jakim dokumentem podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport - TAK
• paszport tymczasowy - TAK
• brak dowodu osobistego

Jaki jest minimalny okres ważności wymaganego dokumentu podróży?

Paszport i paszport tymczasowy: 3 miesiące od planowanej daty wyjazdu z Tunezji; 6 miesięcy bez biletu powrotnego.

W przypadku utraty paszportu należy zgłosić to na policję i wystąpić do wydziału konsularnego Ambasady RP w Tunisie o wydanie paszportu tymczasowego na powrót do kraju.

Czy potrzebuję wizy?

Obywatele polscy mogą wjechać na terytorium Tunezji bez wizy i przebywać legalnie do 3 miesięcy od daty wjazdu.

Czy są jakieś dodatkowe wymagania wstępne?

Zobacz czerwone pole u góry strony, aby zobaczyć ograniczenia związane z COVID-19.

Paszport nie może pozostawiać żadnych wątpliwości co do jego autentyczności. Jakiekolwiek mechaniczne uszkodzenie dokumentu, zabrudzenie wizy lub danych osobowych, nieczytelne stemple mogą prowadzić do skomplikowanej procedury rekonesansowej lub potrącenia z granicy.

Na przejściu granicznym w porcie La Goulette zdarzały się przypadki, gdy tunezyjscy strażnicy graniczni prosili turystów przybywających indywidualnie o potwierdzenie rezerwacji i opłacenie hotelu.

Czy wymagana jest pisemna zgoda rodzica/opiekuna, jeśli dziecko chce podróżować z osobą trzecią?

Wjazd do Tunezji nie wymaga zezwolenia.

reguły wytrwałości

Bez wizy można przebywać do 3 miesięcy od daty wjazdu.

Rejestracja jest obowiązkowa w Tunezji. Jeśli mieszkasz w hotelu, personel cię zamelduje. Jeśli odwiedzasz, musisz być zarejestrowany przez osobę, która cię zaprosiła, na najbliższym komisariacie policji w twoim miejscu zamieszkania. Jeśli zgodnie z przepisami Tunezji posiadasz prawo pobytu dłuższe niż 90 dni (np. małżonek obywatela Tunezji, pozwolenie na pracę, studia), złóż wniosek o legalizację pobytu. Karta pobytu (carte séjour) wydawana jest zazwyczaj na rok lub dwa lata. Poniżej znajdują się informacje na temat procedury.Tutaj.

W przypadku przekroczenia 3-miesięcznego okresu bezwizowego przy opuszczaniu granicy służby naliczą grzywnę w wysokości około 20 dinarów tygodniowo.

Cudzoziemcy mają ograniczony dostęp do tunezyjskiego rynku pracy.

Jeśli jesteś w Tunezji z kartą pobytu, musisz kupić znaczek skarbowy o wartości 60 dinarów za każdym razem, gdy wyjeżdżasz z kraju.

Ubezpieczenie zdrowotne jest obowiązkowe. W przypadku wycieczek zorganizowanych należy zapoznać się z warunkami ubezpieczenia biura podróży. Osobom przewlekle chorym zalecamy wykupienie dodatkowego ubezpieczenia. Przed wizytą u lekarza skontaktuj się z mieszkańcem, który bezpośrednio poinformuje ubezpieczyciela o potrzebie leczenia. Dokładna procedura płatności za otrzymaną pomoc zostanie wyjaśniona przez mieszkańców i przewodników na początku pobytu. Jeśli polska firma ubezpieczeniowa kwestionuje legalność wizyty lekarskiej lub hospitalizacji, musi:

• płatność gotówką na miejscu,
• Poproś rodzinę w Polsce o wykonanie przelewu na konto w szpitalu.

Szpitale mogą odmówić wypisania pacjenta, dopóki nie zapłaci za udzieloną opiekę

Zalecamy szczepienia przeciwko polio i tężcowi. Szczegółowe i aktualne informacje na temat szczepień można uzyskać w Państwowym Urzędzie Zdrowia i Epidemiologii lub u specjalisty medycyny tropikalnej.

Jeśli masz problemy żołądkowo-jelitowe w związku ze zmianą diety, zaopatrz się w niezbędne leki przed przyjazdem. Woda z kranu nadaje się do picia po przegotowaniu. Możesz jeść w restauracjach ze spokojem.

Wizyta u lekarza kosztuje 50-100 dinarów. Dzień w publicznym szpitalu kosztuje 30-50 dinarów, aw prywatnej klinice, wliczając ewentualne koszty leczenia, od 200 dinarów. Jeśli przeprowadzane są badania lub zabiegi, koszty rosną. Jakość usług medycznych w publicznej służbie zdrowia jest niska. Z drugiej strony kliniki i praktyki mają wysoki standard. W przypadku drobnych skarg można zasięgnąć porady farmaceutów. Apteki są na wysokim poziomie i mają szeroki wybór leków.

Leki wwożone do Tunezji na własny użytek w ilościach wystarczających na czas pobytu w Tunezji podlegają kontroli celnej. Należy przedstawić ważną receptę przetłumaczoną na język angielski lub francuski.

W przypadku leków zawierających środki odurzające lub substancje psychotropowe należy również przedstawić zezwolenie na import z ambasady Tunezji w Warszawie.

Pozwolenie na przywóz może być wydane przez nie więcej niż:

- 28 dni dla środków odurzających przyjmowanych doustnie,

- 14 dni dla leków zawierających leki w postaci iniekcji,

- 3 miesiące dla substancji psychotropowych.

Zezwolenie jest udzielane, o ile podróżny nie jest uzależniony od narkotyków i nie jest poddawany leczeniu substytucyjnemu.

W celu uzyskania informacji o dokumentach wymaganych do wyrażenia zgody prosimy o kontakt mailowy z Ambasadą Tunezji w Warszawieat.varsovie@ambtun.pllub telefonicznie pod numerem +(48) 22628 63 30, 22628 25 86.

Informacje dotyczące wwozu lub wywozu środków odurzających i substancji psychotropowych niezbędnych do leczenia podczas przekraczania granic Rzeczypospolitej Polskiej znajdują się w obwieszczeniu Głównego Inspektoratu Produktów Leczniczych:https://www.gov.pl/web/gif/przewoz-srodkow-odurzajacych-i-substancji-psychotropowych-jakie-sa-niezbedne-do-leczenia-medycznego-w-przypadku-przekraczania-granic-rzeczypospolitej-polskiej

Jeśli przywozisz zwierzę, musisz mieć książeczki weterynaryjne (paszporty) i szczepienia.

Dowiedz się więcej nata strona.

W kraju nie ma ograniczeń w podróżowaniu, z wyjątkiem zamkniętych stref wojskowych, które obejmują tereny górskie i pustynne.

Główne drogi i autostrady są ogólnie w dobrym stanie. Nie ma kolein, ale dziury pojawiają się nawet na autostradach. Drogi drugorzędne są generalnie złej jakości. Istnieją bardzo dobre połączenia kolejowe między dużymi miastami. Sieć połączeń autobusowych SNTRI, która podlega Ministerstwu Transportu, działa bardzo dobrze. Aby uzyskać informacje dotyczące transportu, zobwww.transport.tn. Można również przyjechać taksówką międzymiastową (louage).

Transport publiczny jest dostępny w głównych miastach Tunezji. Są autobusy, metro i bardzo tanie taksówki.

Najważniejsza i jedyna najdłuższa autostrada łączy Bizertę, Tunis, Susa, Sfax i Gabes. Jego całkowita długość wynosi około 475 km. Druga autostrada, o długości około 40 km, łączy Tunis z Medjez El Bab na zachód w kierunku Algierii. W planach jest budowa kolejnego odcinka drogi do granicy libijskiej. Ograniczenie prędkości wynosi: na autostradach - 110 km/h, na zwykłych drogach - 90 km/h, w miastach - 50 km/h. Na Djerbie - 70 km/h poza miastami, 50 km/h - w miastach.

Wymagana zielona karta. Możesz używać polskiego prawa jazdy. Zachowaj szczególną ostrożność na ulicach. Tunezyjczycy bardzo swobodnie podchodzą do przepisów ruchu drogowego, chociaż obowiązują europejskie przepisy ruchu drogowego. Dość często zdarza się jechać pod prąd na czerwonych światłach i egzekwować pierwszeństwo. Zwróć szczególną uwagę na pieszych. Nie obowiązuje tutaj zasada przekraczania pasa ruchu, piesi często przechodzą przez ulicę, a nawet autostradę, skacząc z betonowych bloków oddzielających dwa pasy ruchu. Policjanci zatrzymani na skrzyżowaniach zwykle nie doszukują się naruszeń prawa, ale wystawiają mandaty. Policjanci czy wojsko częściej zatrzymują samochody do kontroli antyterrorystycznych niż do sprawdzenia stanu technicznego pojazdu.

Nie ma problemu z dotarciem do Tunezji własnym samochodem (promy z Genui, Rzymu i Palermo we Włoszech lub z Marsylii we Francji). W Tunezji obowiązują ogólne (europejskie) przepisy dotyczące odpowiedzialności zanieczyszczającego w przypadku stłuczenia szkła lub wypadku. Czasami minie kilka godzin, zanim policja zostanie wezwana w razie wypadku. Możesz wypożyczyć samochód z paszportem, prawem jazdy i formularzem wypełnionym na miejscu. Koszt waha się od 35 do 100 dinarów dziennie w zależności od marki samochodu, regionu, a nawet sezonu. Niektóre agencje wymagają depozytu w wysokości około 1000 dinarów.

Importowanych środków do równowartości 5000 dinarów nie trzeba zgłaszać na granicy. Nie ma ograniczeń ilościowych w wymianie waluty obcej na walutę lokalną. Import i eksport tunezyjskiej waluty jest zabroniony. Złamanie zakazu pociąga za sobą poważne konsekwencje. Niewydane pieniądze należy przed wylotem wymienić na walutę obcą po okazaniu karty pokładowej i dowodu przeliczenia waluty obcej na dinary (banki lotniskowe czynne całą dobę). Możesz wymienić nie więcej niż 1/3 powyższej kwoty i nie więcej niż 100 dinarów.

Możesz przynieść:

• 200 papierosów,
• 50 cygar,
• 2 litry alkoholu poniżej 25%,
• 1 litr alkoholu powyżej 25%,
• dwie kamery,
• kamera filmowa.

Celnicy różnie interpretują tunezyjskie przepisy. Zachęcamy do zgłaszania importowanego sprzętu fotograficznego (aparaty, kamery, filmy, płyty czy magnetowidy).

Więcej informacji ostrona książki.

Fotografowanie obiektów wojskowych i rządowych jest zabronione. Dziennikarze muszą mieć pozwolenie na fotografowanie i filmowanie. Licencję wydaje specjalny urząd w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Posiadanie lub używanie niewielkiej ilości narkotyków zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 20. Warunki przetrzymywania są bardzo trudne. Wizyty są możliwe, ale wymagają zgody prokuratury. Cele są przepełnione, czasem brakuje miejsc siedzących, a wszyscy więźniowie stoją w małym pomieszczeniu. Rodzina jest odpowiedzialna za zapewnienie osadzonym środków czystości, artykułów higienicznych, lekarstw i żywności.

Konkubinaty i związki osób tej samej płci są oficjalnie zabronione.

W 2015 roku wprowadzono zmianę w prawie, która zniosła obowiązek wyrażania przez tunezyjskich rodziców zgody na posiadanie przez dzieci paszportu i wyjazd za granicę. Dzieci, niezależnie od statusu prawnego rodziców, mogą podróżować pod opieką jednego z rodziców bez pisemnej zgody drugiego rodzica. Nie ma znaczenia, czy są małżeństwem, czy rozwiedzeni. Dzieci mogą podróżować również w towarzystwie opiekuna prawnego lub innej osoby sprawującej opiekę. W praktyce oznacza to, że dzieci z rodzin mieszanych (np. tunezyjsko-polskich) opuszczają Tunezję i okazują na granicy dwa paszporty (np. tunezyjski i polski). Zdarza się jednak, że na wyjazd syna funkcjonariusz straży granicznej potrzebuje zgody ojca, który jest obywatelem Tunezji. Zgoda ta jest zalegalizowana w gminie lub prefekturze. Jeżeli dziecko nie posiada paszportu tunezyjskiego, a matka cudzoziemka nie może go uzyskać, ojciec musi wyrazić pisemną zgodę na wyjazd dziecka. Jest notarialnie poświadczony przez notariusza lub przez urząd miasta lub gminy. Może być również wymagana osobista obecność ojca na lotnisku.

Tunezja to kraj muzułmański. Chociaż spożywanie alkoholu nie jest zabronione, nie powinno się tego robić w miejscach publicznych ani w lokalach, które nie mają koncesji na jego sprzedaż. Podczas świętego miesiąca Ramadanu (postu) unikaj jedzenia, picia i palenia na ulicach w ciągu dnia. Może to prowadzić do nieprzychylnych reakcji Tunezyjczyków. Należy pamiętać, że podczas ramadanu handel i transport działają powoli i z ograniczonymi godzinami otwarcia. Muzułmanie jedzą śniadanie przed wschodem słońca, a podczas drugiego posiłku tuż po zachodzie słońca ulice są całkowicie wyludnione. Ruch pieszy i samochodowy zaczyna się nasilać między 20:00 a 21:00 i trwa do późnej nocy, kiedy odwiedzają go rodzina i przyjaciele.

Poza miejscowościami turystycznymi, zwłaszcza na południu kraju, należy dostosować ubiór do zwyczajów panujących w kraju muzułmańskim. Nie wolno robić zdjęć mieszkańcom bez ich wyraźnej zgody. Okazuje się, że zgoda jest wyrażana po wpłaceniu kilku dinarów.

W tym kraju mężczyzna ma uprzywilejowaną pozycję. Istnieją miejsca publiczne (kawiarnie) tylko dla mężczyzn. Prezenty są mile widziane i zwracane.

Zachowanie wobec kobiet jest na ogół uprzejme, choć czasami obraźliwe (zwykle w stosunku do turystek). Pomimo równych praw tunezyjskie kobiety mają mniej uprzywilejowaną pozycję niż mężczyźni. Radzenie sobie z dziećmi jest bardzo serdeczne. Zwyczajem jest pieszczenie lub dotykanie małych dzieci o blond włosach i jasnej karnacji, co podobno przynosi Tunezyjczykom szczęście.

Najpopularniejszą formą płatności jest gotówka lub czek. W zasadzie nie ma możliwości płacenia w walutach obcych, w tym w euro czy dolarach, ale te waluty bez problemu można wymienić na lotniskach, w bankach iw hotelach. Międzynarodowymi kartami kredytowymi VISA, MasterCard lub Maestro można płacić w dużych centrach handlowych i wielu restauracjach. W większych miastach są bankomaty.

Turyści praktycznie nie mogą otrzymać zwrotu podatku VAT. Wykluczone są zakupy w sklepach Krajowego Urzędu Rzemiosła (Artisanat). Po zgłoszeniu, że zakupiony towar zostanie wywieziony za granicę, usługa odliczy podatek VAT. Więcej informacjina stronie internetowej.

W związku z wprowadzonym stanem wyjątkowym odradzamy sprowadzanie i używanie dronów w Tunezji.

W rejonach turystycznych można porozumieć się po francusku, angielsku, włosku i niemiecku, a nawet w ograniczonym zakresie po polsku - zwłaszcza w rejonach turystycznych.

Podczas Ramadanu urzędy czynne są do 14:00, większe sklepy do 15:00, 16:00, mniejsze 3-4 godziny około południa. Godziny otwarcia supermarketów pozostają bez zmian. W ciągu dnia restauracje i kawiarnie przed hotelem oraz niektóre kawiarnie w mieście są zamknięte dla osób nieobchodzących ramadanu. Kawiarnie i restauracje otwarte są wieczorami między 19:00 a 20:00. Godziny otwarcia zależą od zachodu słońca, a menu jest na ogół ograniczone do tradycyjnych dań Ramadanu (kuskus, jagnięcina).

W normalne dni sklepy pracują zwykle do 19:00, prywatne sklepy spożywcze - nawet do 24:00, supermarkety - zwykle do 22:00. W miejscowościach turystycznych prywatne sklepy są otwarte 24 godziny na dobę w sezonie. Biura czynne są od poniedziałku do czwartku od 8:30 do 12:30 i od 13:30 do 17:30, w piątki od 8:00 do 13:00 i od 14:30 do 17:30, w soboty nieczynne. Banki są otwarte od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 16:00, z przerwą na lunch od 12:00 do 14:00. Nie pracują w weekendy.

Nie ma Mszy w języku polskim, są odprawiane w kilku innych językach (francuskim, niemieckim, włoskim, angielskim) w kościele Jean d'Arc w Tunisie, w Sousse w kościele św. Feliksa (Eglise Saint Félix - 1 rue de Constantine - 4001 SOUSSE CORNICHE, 200 m od dworca centralnego, tel. +216 73 224 596).

Prawo zezwala na praktykowanie religii monoteistycznych innych niż islam.

Federalne Ministerstwo Spraw Zagranicznych próbuje to zrobićinformacje o podróżyopublikowane na stronie internetowej Departamentu Stanu były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że treści publikowane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych należy traktować jedynie jako rekomendację, która nie może być podstawą do reklamacji. Warto pamiętać, że Departament Stanu nie ma uprawnień prawnych do zakazania podróży do jakiegokolwiek kraju.